استعفای نویدکیا؛ فرار از افت

پایان همکاری محرم نویدکیا و مس رفسنجان دور از ذهن نبود زیرا محرمی که یکی از خواسته هایش حضور تیم در تهران بود و به همین دلیل با گل گهرسیرجان به توافق نرسیده بود با اولین فشار هواداران از روی سکوها پس از دو شکست متوالی مقابل چادر ملو و شمس آذر پس از قهر و آشتی های چند باره بالاخره تاب نیاورد و از مس رفسنجان جدا شد.

حمایت مدیرعامل از سرمربی تیم و خرید بازیکنان داخلی و خارجی مد نظر کادرفنی و پرداخت ۲۰ درصد از قرارداد بازیکنان تا بدین جای فصل نشان دهنده این است که جدایی نویدکیا از مس رفسنجان به مسائل دیگر ربط دارد.

سه شکست،دو تساوی و یک برد و حضور در رتبه چهاردهم جدول به تنهایی خود بیانگر ضعف فنی و تاکتیکی تیم مس هست اما با این‌حال هم نویدکیا مورد تائید و حمایت باشگاه مس قرار داشت.

در اینکه محرم نویدکیا یکی از بهترین و با اخلاق ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران بوده است شکی نیست اما دنیای مربیگری با بازیکنی فاصله‌ای زمین تا آسمان دارد کمااینکه نویدکیا در سپاهان متمول و پر مهره هم به آنچه که مدنظر در مربیگری هست نرسیده بود.

عدم استفاده از بازیکنان بومی حتی بر روی نیمکت تیم و حضور نداشتن تیم در رفسنجان، نا رضایتی هواداران از نتایج تیم و نداشتن دلیل و برهان منطقی از سوی سرمربی شاید خود یکی از دلایل این جدایی باشد.

با جدایی نویدکیا، مدیر عامل مس رفسنجان قطعا باید با یک تصمیم درست و حساب شده‌ و انتخاب مربی ای امتحان پس داده این بحران را حل و فصل کند زیرا تنها دل خوشی هواداران فوتبال در رفسنجان همین تیم مس هست و این آمدن و رفتن ها نمی تواند تاثیری بر روی علاقه و حمایت مردم رفسنجان نسبت به این تیم داشته باشد.

یادداشت: مسلم خیرخواه